Duchowość

Między śmiercią a zmartwychwstaniem Chrystusa

„[…] umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał […]” – wyznajemy zawsze, gdy wypowiadamy słowa Składu Apostolskiego. Czy na pewno dobrze rozumiemy cały ten fragment? W Wielką Sobotę wspominamy czas między śmiercią a zmartwychwstaniem Chrystusa, czyli właśnie zstąpienie do piekieł.

Skład Apostolski, nazywany inaczej Symbolem Apostolskim, zawiera w sobie najważniejsze prawdy naszej wiary. Wypowiadając je, nie tylko przypominamy sobie o nich, ale wyrażamy w ten sposób jedność z Kościołem powszechnym i apostolskim. Określenie „apostolski” odnosi się do faktu, że jest esencją wiary Apostołów. U jego początków istniało nawet przekonanie, że to oni są autorami poszczególnych części wyznania wiary. Legenda o tym, że każdy z nich miał wypowiedzieć jedną, występuje już w przekazach wczesnochrześcijańskich teologów, m.in. u Rufina z Akwilei i św. Ambrożego, biskupa Mediolanu.

Niezależnie od tego, jak powstało i przez wieki formowało się katolickie „Wierzę”, trzeba uświadomić sobie coś bardzo ważnego, a więc ogromną łaskę Bożą w nim zawartą. Każda wypowiadana prawda wiary jest niczym niezasłużonym darem Ojca dla swych dzieci. Bóg tak umiłował świat, że zniżył się aż do Otchłani.

Szeol – kraina umarłych

Zstąpienie Jezusa do piekieł nie oznacza tego samego, co rozumiemy jako zstąpienie do Piekła w dzisiejszym znaczeniu miejsca wiecznego potępienia. Wspomniane „piekła” Stary Testament określa mianem Szeolu. Z kolei starożytni Grecy nazywali to miejsce Hadesem, kojarzonym współcześnie np. ze znanym Mitem o Demeter i Korze. Polskie przekłady Biblii często wykorzystują również pojęcie Otchłań lub po prostu kraina umarłych.

Chodzi o miejsce, gdzie przebywali wszyscy zmarli oczekujący wyzwolenia ze szponów śmierci. Byli oni bezradni i pozbawieni wszelkiej radości – niemogący nic zrobić, żeby oglądać oblicze Stwórcy. Trafiali tam zarówno nieprawi, jak i starotestamentowi święci, ale oczekujący w miejscu oddzielnym — przeznaczonym dla sprawiedliwych — zwanym łonem Abrahamowym (por. Łk 16, 22).

Oszpecona Twarz Boga - Miłosz Żemła

Bramy niebios były przed nimi zamknięte, aż do nadejścia czasu, kiedy Syn Człowieczy otwarł je kluczem krzyża, zerwał zasłonę przybytku (por. Mt 27, 51) i zamienił żałobny lament mieszkańców krainy cieni w taniec i śpiew pochwalny na cześć Odkupiciela (por. Ps 30, 12-13).

Ostateczna faza posłania

Stając się podobnym do ludzi, Chrystus nie przyjął na siebie wyłącznie części człowieczeństwa, lecz pełnię doświadczenia ludzkiego we wszystkim z wyjątkiem grzechu (por. Hbr 4, 15). Przyjmując ciało z Maryi Dziewicy, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej (Flp 2, 8). Posłuszeństwo do śmierci nie zakończyło się w momencie, w którym skonał. Był to dopiero początek wejścia w „świat zmarłych”.

Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł ogłosić [zbawienie] nawet duchom zamkniętym w więzieniu.
1 P 3, 18–19

Przez swoją śmierć Jezus Chrystus przeszedł drogę wszystkich poprzedzających Go pokoleń, aby wydobyć sprawiedliwych z Otchłani. Jako pierwszy z ludzi wszedł do krainy śpiących, będąc bez grzechu, jako Zbawiciel ogłaszający Dobrą Nowinę uwięzionym (por. KKK 632). Światłość ze Światłości, spłacając dług Adama, w pełnym majestacie i triumfie wkroczyła w mrok, aby rozerwać kajdany i wyprowadzić z niego swój lud jak niegdyś z niewoli faraona.

Znaczenie zstąpienia Jezusa do piekieł wyjaśnia zwięźle Katechizm Kościoła Katolickiego w następujących słowach:

„Nawet umarłym głoszono Ewangelie…” (1 P 4, 6). Zstąpienie do piekieł jest całkowitym wypełnieniem ewangelicznego głoszenia zbawienia. Jest ostateczna faza mesjańskiego postania Jezusa, faza skondensowana w czasie, ale ogromnie szeroka w swym rzeczywistym znaczeniu rozciągnięcia odkupieńczego dzieła na wszystkich ludzi wszystkich czasów i wszystkich miejsc, ponieważ wszyscy ci, którzy są zbawieni, stali się uczestnikami Odkupienia.
KKK 634

Cały artykuł „Między śmiercią a zmartwychwstaniem Chrystusa” jest dostępny w kwietniowym (4/2023) numerze bezpłatnego e-magazynu SIEJMY

Zachęcamy również do przeczytania innych wartościowych treści zawartych w tym numerze!

Newsletter

Raz w miesiącu: email z nowym numerem Siejmy