Osoby o konserwatywnych poglądach bardzo często są negatywnie nastawione są do sztuki współczesnej. Nie ma się co dziwić – w środowisku artystycznym  dominują dziś lewicowe poglądy. Najbardziej znani artyści ostatnich dziesięcioleci poruszają za pośrednictwem swoich dzieł tematykę problemów takich jak: feminizm, zmiany klimatyczne czy tożsamość płciowa i seksualna.

Zdaniem niektórych, standardy estetyczne sztuki ostatnich lat pozostawiają wiele do życzenia. Entuzjastom sztuki trudno zaakceptować, że współczesnym malarzom daleko jest do mistrzów z epoki baroku, kiedy zdaniem wielu malarstwo osiągnęło techniczne mistrzostwo. A jednak nawet dziś żyją artyści, którzy w swojej twórczości nawiązują do konserwatywnych wartości i tworzą dzieła wbrew nowoczesnej estetyce. Oto przykład kilku z nich.

Timothy Schmalz

Timothy Schmalz to kanadyjski rzeźbiarz urodzony w 1969 roku. W swojej twórczości często podejmuje tematy społeczne, o których mówi przez pryzmat katolickiej nauki społecznej. Jego prace stoją m.in. w Watykanie, Fatimie i Kafarnaum. W ostatnich latach współpracował ze Stolicą Apostolską w celu stworzenia rzeźb, które zwracają uwagę na rozterki duchowe we współczesnym świecie. 

W 1995 roku Schmalz stworzył rzeźbę „Chwila ciszy”, podejmując próbę spojrzenia w nowy sposób na Świętą Rodzinę. Rzeźba przedstawia Matkę Boską trzymającą Dzieciątko Jezus w ramionach św. Józefa, ukazując miłość i intymność szczęśliwej rodziny. 

Znany jest ponadto ze słynnej rzeźby “Bezdomny Jezus”, przedstawiającej Jezusa jako osobę bezdomną śpiącą na ławce w parku. Dzieło było wystawiane w wielu miejscach, między innymi w Bazylice Świętego Piotra. Stworzył także serię “Ewangelia Mateusza 25”, która składa się z pięciu rzeźb powołujących do życia fragment 25. rozdziału Ewangelii wg. Świętego Mateusza (Mt 25, 31-6). Jezus posługuje się w nim przypowieścią o „Sądzie Narodów”, prosząc swoich uczniów, aby dostrzegali Go w każdym napotkanym człowieku, zwłaszcza w tych, którzy cierpią. W ramach tej serii Schmaltz stworzył następujące rzeźby: „Kiedy byłem nagi”, „Kiedy byłem obcym”, „Kiedy byłem głodny, spragniony”, „Kiedy byłem chory” i „Kiedy byłem w więzieniu”. Cała seria została zainstalowana w Rzymie oraz Cleveland w stanie Ohio.

David López Ribes

David López Ribes jest hiszpańskim artystą multimedialnym urodzonym w 1972 roku. Wśród jego artystycznych zainteresowań znajduje się głównie malarstwo, rzeźba i sztuka wideo. Tworzy dzieła o charakterze duchowym i transcendentalnym, na które wyraźnie wpływa jego życie osobiste. W swojej twórczości porusza zagadnienia takie jak: ojciec, poświęcenie, dar i królestwo. Nieustannie zajmuje się również wykorzystywaniem mediów jako narzędzia dialogu z człowiekiem świeckim. Tworzy powiązania między kulturą współczesną a wiarą.

W 1999 roku David López nawiązał współpracę z innym hiszpańskim malarzem Kiko Argüello, założycielem Drogi Neokatechumenalnej, w celu stworzenia ponad 80 projektów malowideł ściennych w miejscach liturgicznych na całym świecie.

W 2012 roku został uhonorowany przez Benedykta XVI  Nagrodą Papieskich Akademii za promowanie humanizmu chrześcijańskiego w współczesnej sztuce. Odbierając nagrodę powiedział, że dużą część swojej pracy oddaje “w służbę Kościołowi, wierze, liturgii, ale także nawiązuje dialog z ludźmi, którzy dziś nie chodzą do kościoła, poprzez sztukę współczesną – język, który rozumieją i który może wprowadzić ich w nowe idee”.

Powiedział też, że celem człowieka jest odnalezienie piękna. Dodał, że on sam już je odnalazł. „Moja praca koncentruje się na przywracaniu obrazowi tajemniczości, transcendencji i ducha poprzez malarstwo, rzeźbę, a także poprzez współczesny i radykalny język sztuki wideo, który moim zdaniem kryje w sobie ogromne możliwości duchowe” – mówi artysta.

Roberto Ferri

Roberto Ferri to włoski malarz urodzony w 1978 roku. Głęboką inspiracją są dla niego twórcy barokowi (w szczególności Caravaggio) i inni dawni mistrzowie romantyzmu, akademii i symbolizmu.

Od dziecka zachwycał go barok, z jego niesamowitą grą światłocieniem, w których forma osiągnęła szczyt kunsztu. Kiedy Ferri studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, jego zamiłowanie do baroku wzbudzało pełen politowania uśmiech profesorów i innych studentów. W 2009 roku wystawił swoje dzieła w Londynie, Rzymie i w Nowym Jorku.

Pierwszym większym zleceniem, które otrzymał, było namalowanie 14 obrazów do stacji drogi krzyżowej do restaurowanej barokowej katedry w Noto na Sycylii. Jego „Via Crucis” zachwyciła tak bardzo, że zleceniodawcy zorganizowali specjalną wystawę obrazów w Palazzo delle Esposizioni w Rzymie. Ferri podczas otwarcia wystawy powiedział: „Z pewnością moje przedsięwzięcie jest znacznie bliższe kontekstowi religijnemu, niż kościoły budowane w ostatnich dziesięcioleciach, z abstrakcyjną architekturą i dziełami, które wydają się absurdalne w porównaniu z ich funkcją”.