Rozważanie nad Sercem Jezusa jako domem Bożym i bramą niebios pozwala nam dogłębniej zrozumieć tajemnicę Bożej obecności w świecie oraz Jego miłosierdzie. Serce Jezusa, pełne miłości staje się symbolem miejsca, gdzie Bóg zamieszkuje pośród ludzi, otwierając drogę do zbawienia.

Serce Jezusa jako dom Boży

Określenie „domie Boży” ukazuje nam głęboki związek między Chrystusem a obecnością Boga w świecie. W tradycji chrześcijańskiej serce jest symbolem miłości, życia i najgłębszych pragnień człowieka. Serce Jezusa jest pełne miłości do całej ludzkości, co czyni je miejscem szczególnej obecności Bożej. Jezus mówi w Ewangelii według Jana:

Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję. (…) On jednak mówił o świątyni swego ciała.

J 2,19-21

Jezus odnosi się tutaj do swojego ciała jako nowej świątyni, miejsca, gdzie Bóg zamieszkuje pośród ludzi. W ten sposób, Serce Jezusa, jako centrum Jego osoby, staje się domem Bożym, miejscem najintymniejszej obecności Boga.

Serce Jezusa jako brama niebios

Drugie określenie, „brama niebios”, wprowadza nas w temat eschatologii, czyli nauki o rzeczach ostatecznych. Jezus sam mówi o sobie:

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

J 14,6

Te słowa jasno pokazują, że Chrystus jest jedyną drogą do zbawienia i do pełnej wspólnoty z Bogiem w niebie. W Liście do Hebrajczyków autor pisze o Jezusie jako o arcykapłanie wielkim, który przeszedł przez niebiosa (Hbr 4,14). Jezus, poprzez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, otworzył nam bramę do nieba. Jego Serce, przebite na krzyżu, stało się symbolem tej otwartości i dostępności Boga dla każdego człowieka. Kościół naucza, że zbawienie jest możliwe tylko przez Chrystusa. Dlatego też, jedynie przez Chrystusa możemy się zbliżyć do Ojca, jak podkreśla Św. Ireneusz w swoim dziele „Demonstratio apostolica” (nr 7). W Ewangelii św. Jana Jezus mówi:

Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.

J 10,11

Ten obraz ukazuje Jezusa jako dobrego pasterza, który prowadzi swoje owce do bezpiecznego schronienia – Królestwa Bożego.

Miłosierdzie i miłość Serca Jezusa

Serce Jezusa, będące domem Bożym i bramą niebios, jest także niezmierzoną skarbnicą Bożego miłosierdzia. Jezus wielokrotnie objawiał swoje miłosierdzie wobec grzeszników i potrzebujących, ukazując, że Jego Serce pragnie zbawienia każdego człowieka. Św. Faustyna Kowalska, znana jako Apostołka Bożego Miłosierdzia, w swoim „Dzienniczku” opisuje liczne objawienia Jezusa, w których Jego Serce było ukazywane jako źródło miłosierdzia. Jezus mówił, aby grzesznicy zbliżyli się do morza miłosierdzia z wielką ufnością, na których zostaną wylane całe oceany łask (nr 699). To ukazuje, że Serce Jezusa jest otwarte na każdego, kto pragnie nawrócenia i zbawienia. Papież Franciszek w swoim nauczaniu również często odwołuje się do miłosierdzia Jezusa. W bulli „Misericordiae Vultus” ogłaszającej Jubileusz Miłosierdzia, podkreśla, że Jezus Chrystus jest obliczem miłosierdzia Ojca (nr 1). Jego Serce, pełne miłości i miłosierdzia, jest miejscem, gdzie każdy człowiek może znaleźć przebaczenie i pokój.

Rozważając te słowa, widzimy, jak ważne jest miłosierdzie w życiu chrześcijańskim. Serce Jezusa jest nieskończoną skarbnicą Bożej łaski, gotową do rozdania każdemu, kto z wiarą i ufnością do Niego przychodzi. Miłosierdzie to jest szczególnie widoczne w sakramencie pokuty, gdzie Jezus, poprzez kapłana, udziela przebaczenia grzechów i daje nową nadzieję na życie w łasce. Serce Jezusa jest zatem nie tylko symbolem Jego miłości, ale także miejscem, gdzie możemy doświadczyć największych łask. Nie ma takiego grzechu, którego Jezus nie mógłby przebaczyć, jeśli tylko przyjdziemy do Niego z pokornym i skruszonym sercem. Nie bójmy się zbliżyć do Jezusa, który zawsze jest gotów nas przyjąć, uzdrowić i obdarzyć swoim miłosierdziem.

Wezwanie do naśladowania Serca Jezusa

Kontemplacja tego wezwania skłania nas również do podjęcia refleksji nad naszym życiem duchowym. W związku z tym, jesteśmy wezwani, aby naśladować Serce Jezusa w naszej codzienności. Oznacza to, że powinniśmy starać się, aby nasze serca były pełne miłości, miłosierdzia i gotowości do przebaczenia. Nie bez powodu Św. Teresa z Kalkuty często powtarzała, żeby robić rzeczy małe z wielką miłością. Naśladowanie Serca Jezusa przynagla do tego, aby w każdej, nawet najmniejszej czynności, powinniśmy starać się okazywać miłość i troskę o innych. Zatem, takie podejście do życia sprawia, że nasze serca stają się domem Bożym, miejscem, gdzie Bóg może przebywać i działać przez nas. W tym kontekście, prorok Ezechiel tak mówi o Bożej ingerencji w człowieka:

I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce z ciała.

Ez 36,26

Bóg obiecuje odnowę serca człowieka, co znajduje swoje wypełnienie w Jezusie Chrystusie. Serce Jezusa jest więc nie tylko miejscem duchowej obecności Boga, ale także źródłem miłości i miłosierdzia, z którego możemy czerpać siły do pokonywania wyzwań codzienności.

Serce Jezusa wzorem dla chrześcijan

Podążając za przykładem Jezusa, nasze serca mogą stawać się podobne do Jego Serca – pełne ciepła, gotowości do pomocy i bezinteresownej miłości. To właśnie w takich sercach Bóg znajduje swoje mieszkanie. W ten sposób możemy stawać się żywymi świątyniami, przez które przepływa Boża miłość i miłosierdzie. Naśladowanie Serca Jezusa to także zobowiązanie do ciągłego nawracania się i dążenia do świętości. Bóg, obiecując nowe serce, wzywa nas do odrzucenia twardości serca i przyjęcia serca pełnego Jego Ducha. To serce z ciała, pełne miłości i miłosierdzia, jest miejscem, gdzie Bóg może działać w pełni. Zatem, naśladując Serce Jezusa, powinniśmy dążyć do tego, aby nasze życie było pełne miłości i gotowości do przebaczenia. Każda mała czynność, wykonana z wielką miłością, staje się świadectwem Bożej obecności w naszym życiu. W ten sposób nasze serca stają się domem Bożym, miejscem, gdzie Jego miłość i miłosierdzie mogą działać w świecie.

Będąc powołanymi do świętości, dostrzegamy, jak wyjątkowe miejsce zajmujemy w Bożym planie. Apostoł Paweł przypomina nam o naszej wyjątkowej godności, pisząc:

Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.

1 Kor 3,17

Boże miłosierny, proszę Cię, aby Serce Jezusa stało się dla mnie wzorem miłości i miłosierdzia. Daj mi serce pełne współczucia, gotowe do przebaczenia i pomocy każdemu, kogo spotkam na swojej drodze. Panie, przemień moje serce, aby było miejscem Twojej obecności, pełne pokoju i łaski. Spraw, abym zawsze z ufnością zbliżał się do Twojego miłosierdzia, czerpiąc z niego siłę do życia w zgodzie z Twoją wolą. Ucz mnie, jak w małych czynach okazywać wielką miłość, naśladując Serce Jezusa, które jest domem Bożym i bramą niebios.

Amen.

Ten artykuł stanowi część cyklu czerwcowych rozważań o wezwaniach Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Niech choć jedno z tych wezwań towarzyszy Ci na drodze duchowego wzrostu.