Opinie

Przestępstwo przeciw życiu. Eutanazja.

Czy eutanazja narusza prawo do życia? Czy istnieje prawo do śmierci? Co każdy z nas powinien wiedzieć na temat eutanazji? Czy z perspektywy katolickiej jest ona zawsze nieakceptowalna?

Kościół, wychodząc z założenia, że podstawą wszystkich dóbr jest ludzkie życie będące darem Bożej miłości, naucza o szczególnym obowiązku zachowywania i ubogacania daru życia. Z tych twierdzeń Kościół wyciąga wniosek, że świadome pozbawienie życia człowieka jest zbrodnią i narusza godność osoby ludzkiej. Warto dodać, że pozbawienie życia nie jest tu rozumiane ani szeroko (np. bez względu na świadomość osoby pozbawiającej życia), ani wąsko (np. realizując zasadę fałszywie rozumianej słuszności celu, który miałby „uświęcać” środki). Kościół rozumie naruszenie prawa do życia w sposób ścisły i w tych ramach umieszcza choćby zbrodnię zabójstwa drugiego człowieka – bez względu na etap życia – przed lub po urodzeniu. W tych ramach mieści się również tak zwana eutanazja.

W Deklaracji o Eutanazji „Iura et bona” wydanej 5 maja 1980 r. przez Kongregację Nauki Wiary zdefiniowano eutanazję, jako czynność lub zaniechanie, która ze swej natury lub w zamierzeniu działającego powoduje śmierć w celu wyeliminowania wszelkiego cierpienia. Wskazano przy tym, że eutanazja wiąże się zatem z intencją działającego oraz stosowanymi środkami.

Eutanazja jest zbrodnią przeciwko ludzkości.

Iura et bona, pkt II

Kongregacja Nauki Wiary wyraźnie zaznacza, że nikt ani nic nie może w żaden sposób zezwolić na zadanie śmierci niewinnej istocie ludzkiej. Dodatkowo uznaje się, że nie jest względem usprawiedliwiającym takie działania nieuleczalna choroba lub nawet stan agonii. Warto również zwrócić uwagę na fakt podkreślenia, że nikomu nie wolno prosić o taką śmiercionośną czynność – ani dla siebie, ani dla kogokolwiek innego. Wspomniana Deklaracja stanowi również, że eutanazja jest naruszeniem prawa Bożego, znieważeniem godności osoby ludzkiej, przestępstwem przeciw życiu oraz zbrodnią przeciwko ludzkości. Tak stanowcze stanowisko Kościoła prowadzi natomiast do wniosku, iż eutanazja jest grzechem śmiertelnym (tzw. grzechem ciężkim) w rozumieniu Katechizmu Kościoła Katolickiego.

Istotnym elementem zmniejszającym winę człowieka w stosunku do popełnionego grzechu eutanazji mogą być jednak okoliczności błędnego przekonania o uprawnieniu do proszenia o śmierć lub zalecania śmierci innym, które są skutkiem długich i ciężkich cierpień lub innych motywów. Deklaracja „Iura et bona” idąc śladem nauki Kościoła o grzechu, przypomina jednak, że błędny osąd sumienia, choćby był oparty na dobrej wierze, nie zmienia śmiercionośnej natury eutanazji, która jako akt pozostaje zawsze niedopuszczalna.

Niniejszy artykuł nie wyczerpuje w pełni tematu eutanazji, a szczególnie nie rozwija szerzej kwestii istoty cierpienia, które jest najczęstszym motywem wpływającym na popełnianie grzechu eutanazji. Artykuł ma jednak na celu wyraźne przypomnienie grzesznej natury eutanazji, której dowodzi w swym nauczaniu Kościół Powszechny.

Autorem artykułu jest Piotr Ziemecki.

Newsletter

Raz w miesiącu: email z nowym numerem Siejmy